اين رنجنامه اي است از سوي مادر دو شهيد احسان و ابوذر طبرزدي كه براي دفاع از مرزهاي ميهن جان خود را فدا كردند و با گذشت ‌آنهمه سال جزداغي بردل مادرپيرشان برجاي نمانده است. اكنون رنج فرزند ديگرم حشمت اله طبرزدي كه بيش از 100 روز بدون ارائه هيچ توضيحي از سوي مامورين جمهوري اسلامي به زندان اوين منتقل شده آلام مرا دوچندان نموده، درحاليكه او ازسال 78 تا كنون بيش از 8 سال را يكسره در دوره حبس و محكوميت واحضار و دادگاه طي نموده است. پرسش من از مسوولين حكومت اسلامي آن است كه مگر فرزند من مرتكب چه جرمي شده كه اينگونه مورد خشم وغضب قرارمي گيرد. درحكومتي كه به گفته رييس جمهورش آزاد ترين كشور دنياست وقتي با قلم زدن ، حرف زدن و ابراز نظر يك خانواده شهيد اينگونه برخورد شود پس واي به حال بقيه آحاد اين ملت.
مسوولين حكومت درسخنراني ها ي خود دائما ازعدالت و حمايت ازمحرومين سخن مي گويند ، درشرايطي كه به دليل هزينه هاي سرسام آور زندگي غالب خانواده ها با مشكلات معيشتي دست و پنجه نرم مي كنند آيا اين نمونه اي ازعدالت درحكومت اسلام است كه خانواده اينگونه زندانيان بدون سرپرست درتنگنا هاي اقتصادي تحت فشار مضاعف قرار گيرند. تا به امروز حدود يك ماه است كه فرزندم امكان ملاقات حضوري با خانواده اش را نيز نداشته و پس از پيگيري هاي فراوان تنها ارتباط تلفني برقرارشده است. درحالي كه هيچ اتهامي به فرزندم اعلام نشده و معلوم نيست به چه دليل حتي به آقاي دكترسلطاني كه قرار شد وكالت پرونده را بعهده گيرد اجازه ملاقات با زنداني را نداده اند. نمي دانم آيا اين نوع برخورد با خانواده شهيد پاداش فداكاري ها وجان بازي هاي فرزندانم باشد كه براي سربلندي ميهن ازهمه چيزخود گذشته اند. گرچه اميدي ندارم كه دادرسي دراين حكومت پيدا شود اما به اين وسيله ازكساني كه همواره نام خانواده هاي شهيد راگروگان حفظ مقام و موقعيت خود قرارداده اند اعلام مي كنم كه ازبي عدالتي و ظلمي كه به اكثر مردم به ويژه ما خانواده ها ي شهدا مي رود شديداً اعلام نارضايتي مي كنم.
چهارم اسفند 86
مادر حشمت اله طبرزدي